Auteur: Stephanie Molenaar, 26 juli 2023

Stel je eens voor: je werkt keihard aan je droom, aan je creatie. Of: je zit met je handen in het haar en zoekt naar informatie, betaalt daarvoor om niets te krijgen. Of: je kiest voor een andere dienst of product en krijgt niets geleverd.

Stel je voor dat je niet de eerste bent. Zelfs de zoveelste in de rij. Dat je verneemt dat eerdere bevelen en gerechtelijke vonnissen niet zijn opgevolgd. Dat je niets blijft horen, maar wel ziet dat dit met anderen blijft gebeuren.

Stel je voor dat je na maanden pogingen tot communiceren besluit gerechtelijke actie te ondernemen, omdat de schending simpelweg te groot is en zovelen raakt. Dat je op de dag van de zitting niet alleen ziet dat de tegenpartij verstek laat gaan, maar ook gewoon weer een ander benadeeld.

Stel je voor, dat je zeven maanden lang tijd, energie en geld stopt in een onwijs negatief project, waarbij je je eigen publicaties van +20 jaren woord voor woord moet doorspitten, waar je dit ooit alleen maar hebt gepubliceerd vanuit je hart, om mensen te helpen, en met die tijd zoveel andere mooie dingen had kunnen doen.

Stel je voor dat je dan zoveel reacties krijgt, van gedupeerden.

En ondertussen alles gewoon doorgaat. Sterker nog: slachtoffers worden ‘geshamed’ door de  volg-schaapjes (aldus de slachtoffers zelf)

Stel je eens voor dat je daarin een verschil kunt maken.

Om te voorkomen dat jouw verhaal die van een ander wordt. Om te stoppen wat er gebeurt. Om kracht te geven aan wat door een rechter is veroordeeld en bevolen.

Saar Bliss: content copier en serieel duplicator

Dit verhaal begon in januari 2023, toen ik van coaches berichten ontving over 1:1 overgenomen teksten of te veel op anderen geïnspireerde posts. Nu wordt er vaker het een en ander genoemd of overgenomen, waarbij meestal onwetendheid in het spel is. Je kunt namelijk niet zomaar (merk)namen noemen en/of teksten overnemen. Dus de eerste stap is altijd het in gesprek gaan. Soms moet je nog een stapje verder gaan, maar tot nu toe is daarmee de kous af.

Saar Bliss reageert niet, niet op mij en niet op coaches. Ondertussen bekijk ik al haar gekopieerde werk en schrik ik van de ernst van dit plagiaat, wat misbruik maken van intellectueel eigendom is. Gezien er geen communicatie mogelijk is benadert mijn advocatenkantoor gespecialiseerd in i.e. Saar Bliss om uiteindelijk en na meerdere mails een ‘ich habe es nicht gewusst’ te krijgen waarbij ze de schuld in de schoenen schuift van haar tekstschrijver. Ondertussen heb ik contact met een modelabel die me vertelt dat er al een vonnis is (op een ander vlak) die niet wordt uitgevoerd en dat er al veel namen zijn verzameld van gedupeerden. Hieronder ook veel consumenten die iets kochten om nooit meer wat te horen, variërend van een gids tot een fotosessie van je bevalling. Dat raakt me, want ik geloof in veranderen om jouw verhaal niet die van een ander te maken. Ik weet hoe zwaar het kan zijn als slaap uitblijft en hoe bijzonder een bevalling kan zijn. Zoals ik ook weet hoe hard je moet knokken en werken als ondernemer om je droom waar te maken. Onrecht, ik kan er niet tegen. Dat dit mij persoonlijk wordt aangedaan is secundair, maar ik weiger bijna twintig jaar werk te laten beschadigen en bescherm mijn werk en mijn coaches die er met dezelfde passie in zitten.

Reactie van Saar Bliss

Uiteindelijk volgt een reactie van Saar Bliss, waarin ze stelt veel te hebben verwijderd (een blik op het insta-account en de website laat wat anders zien) en ze biedt aan om Droomritme op haar account te promoten, met als toevoeging dat dit normaal gesproken veel geld zou kosten. Ik pas ervoor. Ze gaat namelijk gewoon door met het plagiaat en de merkinbreuken en de groep gedupeerden waar ik van af weet wordt alleen maar groter. Los daarvan wil ik geen enkele associatie met zo iemand en mag er een rectificatie komen op alle kanalen waarop inbreuk is gepleegd. Een schadevergoeding, normaal bij zaken rondom i.e., hoeft ik niet. Er volgt geen respons. Daarmee geen andere keuze dan het kort geding in werking te zetten.

Kort geding

Ondertussen komt Saar Bliss met nieuwe gidsen en posts waarmee ze de stapel bewijs alleen maar groter maakt. Ook volgt er daags voor de zitting datum even een grote sale, zodat er nog wat munten binnen geharkt kunnen worden voordat alles moet verdwijnen.

De namiddag voor de zitting volgt er een bericht dat haar kindje ziek is en of het kort geding even verplaatst kan worden. Een zitting waar velen zich op hebben voorbereid, zoals de rechter die zich dagenlang grondig heeft verdiept in de zaak. Hoe belangrijk kun je jezelf vinden. Los daarvan deelt Saar Bliss dan wel weer stories waaruit blijkt dat ze aan het werk is en niet bij haar zieke kind zit én beschrijft ze een ziekte waarbij je kind gewoon naar de opvang kan (waterpokken) en waarbij een kind pas na dagen beroerd kan worden, niet op de dag waarop de pokjes verschijnen. Los daarvan: je kunt je ook laten vertegenwoordigen bij zo’n zitting. Het kort geding gaat gewoon door en Saar Bliss laat verstek gaan.

Het vonnis volgt twee weken later, waarin de rechter stelt dat Saar Bliss inbreuk heeft gepleegd op meerdere fronten op merkrechten, auteursrechten e.a. Hij beveelt haar onder meer te rectificeren op alle kanalen, de verkoop te staken en de proceskosten te vergoeden. Het vonnis wordt door de deurwaarder overhandigd aan Saar Bliss. Niet dat er wat mee wordt gedaan.

Het officiële vonnis wordt ook aan Instagram verstuurd, die direct actie onderneemt en de betreffende content direct verwijdert.

Waarom deel ik dit?

Ik ben onwijs geschrokken van hoeveel mensen er gedupeerd zijn. En hoe het, ook met een vonnis in handen, toch mogelijk is dat iemand gewoon door kan gaan met schendingen. Dat wil je dat veranderen er weer procedures opgestart moeten worden en het weer heel veel geld kost. Het recht is onbetaalbaar en de uitvoering ervan een full time job. Dat weet ze waarschijnlijk.  Of dat nu kleine bedragen zijn voor diensten / producten die nooit worden geleverd of grotere bedragen voor promotie die er nooit komt, eigendom van anderen die ze zich toe-eigent en om nog maar niet te spreken over de persoonlijke en merkschade die ze aanricht. Mijn inbox stroomt weer vol met verhalen waar ik verdrietig van word.

Ook kan ik me zo geen voorstelling maken van de belevingswereld van iemand die dit doet. Dat je zo in elkaar zit, dit doet en dan gewoon kunt slapen.

Ondernemers uit diverse branches, van mode tot fotografie tot schrijven tot slaap, consumenten, moeders…allemaal wisten ze me te vinden en deelden ze hun verhaal met mij. In mijn roman schreef ik: ‘throw me to the wolves and I’ll return leading the pack’. Ik ben iemand die filantropisch onderneemt en niet tegen onrecht kan.

Informatie, het weten, twee keer nadenken voordat je zaken doet met iemand: daar geloof ik heilig in. Ik raad je daarom af om eerst je research te doen voordat je iemand inschakelt en daarbij kan ik je gezien bovenstaande afraden om met Saar in zee te gaan.

Maar de meldingen blijven komen…

Sinds ik gisteren poste over deze zaak lopen mijn inboxen vol. Te triest..

Noot

De gedeelde afbeeldingen zijn hetzij afkomstig uit het gerechtelijke vonnis, hetzij schermafbeeldingen van berichten die anderen mij stuurden. Vonnissen zijn openbaar, de twee mij bekende vonnissen zijn dus door een ieder op te zoeken en in te zien. De correspondentie met derden is bewaard, met hen is contact geweest om navraag te doen, maar het gestelde is niet geverifieerd gezien dit buiten het i.e.-spectrum valt. Ze zijn hier geplaatst omdat er meerdere soortgelijke berichten waren – deze blijven overigens binnenkomen (oktober ’23) – en daarin een beeld schetsen. Ik adviseer je zelf op onderzoek uit te gaan en deel hier alleen wat bij mij ter tafel is gekomen, waarbij binnen machte zorgvuldigheid is betracht.

Meer weten?

Het filmpje hieronder vertelt je meer. Bij de foto’s hierboven zie je fragmenten uit het vonnis en enkele reacties van mede-gedupeerden.