Dromen reguleren emoties: zó belangrijk is slaap voor je baby

Auteur: Stephanie Molenaar, 20 november 2023

Dromen reguleren emoties. Een goed slapende baby is beter te troosten en kan zichzelf beter troosten. Omdat hij is uitgerust natuurlijk, maar waarom dan? Het blijkt dat slaap onwijs bijdraagt aan de (ontwikkeling van) emotionele regulatie. Niet voor niets slapen die kleintjes onwijs veel droomslaap. Hoe dit zit…

Slaap en emotionele regulatie beïnvloeden elkaar.  Dat is op zich logisch, want iedereen weet wel dat slaaptekort niet je beste versie tevoorschijn tovert. Genoeg research ondersteunt dit ook. Maar waar ligt dit aan? Alleen de gemiste uren slaap? Of de manier waarop je slaapt?

Het lijkt erop dat het met name aan je droomslaap ligt: minder dromen is minder blij zijn. En ook dit is logisch, als je weet dat het leeuwendeel van je remslaap aan het einde van de nacht zit én voor menigeen die wekker te vroeg gaat. De volwassene wil dus feitelijk een normale nacht hebben en aan zijn dromen toekomen om ook een blij mens te zijn. Maar hoe zit dit met jonge kinderen? Zij slapen immers anders en meer en zijn hierin zeker géén kleine volwassene. Sterker nog:

Dromen helpen die emoties, slaap vormt de emoties

De effecten van slaap op emotionele regulatie zijn terug te brengen tot de neonatale periode. Een kleine baby heeft flink veel remslaap en dat is mede om die cruciale emotionele functie te dienen. Als je weet dat een piepjonge baby wel 50% remslaap heeft en dat op de leeftijd van drie maanden dat zelftroostend vermogen er begint te komen, dan zie je hier waarom er zoveel droomslaap is en wat dit doet (en dat is niet eens alles). Ook het prille begin van emoties wordt tijdens die actieve slaap gevormd. Hoe wijs is dat!

Niet alleen de remslaap is echter belangrijk voor de ontwikkeling van de emotionele functie, ook de nonremslaap draagt bij alsmede slaapstructuur, slaapkwaliteit en -kwantiteit en het circadiane ritme. Het (kunnen) scannen van gezichten is daarbij een belangrijke predictor voor sociaal-emotionele functies en juist die ‘scanpatronen’ zijn gerelateerd aan die slaap- en circadiane parameters.

Lengte van de slaap bepaalt emotionele regulatie

Het maakt uit hoe lang er wordt geslapen en of dit conform de leeftijd is. (Je kunt immers een gat in de dag slapen, heel normaal voor een pasgeboren baby maar niet voor een kind van vier). Een systematische review onderzocht het verband tussen slaapduratie (hoe lang slaap je) en een breed spectrum aan gezondheidsindicatoren bij kinderen van 0 tot 4 jaar. Emotionele regulatie was een van de belangrijkste uitkomsten.

Minder slaap werd geassocieerd met slechtere emotionele regulatie (13 van de 25 studies) waaronder 2 randomized studies die aantoonden dat er betere zelfregulatie is als wordt geslapen in een routine versus onder slaaprestrictie condities. Dat betekent zoveel als dat slaap zorgt voor betere emoties en het reguleren hiervan, vooral als het voorspelbaar is, en dat de strategie van wakker houden of maken dus niet werkt zoals je dit zou willen.

Nu is er zo’n broodje aap waar we allemaal wel eens een hapje uit hebben genomen, te weten: skip het slaapje of breng je kind later naar bed en alles is koek en ei. Het is tegendeel is waar, weet iedere ouder die dit wel eens heeft geprobeerd. Dat heeft te maken met de gewoonte van slaap (het lichaam wil regelmaat zodat het lijfje slaapklaar is). Dat kinderen gaan stuiteren, peuterpuberen, hangen of plakken rondom bedtijd is geen teken van wakker zijn maar juist van moeheid. Het uitstellen van slaap maakt dan alleen maar meer vermoeid, waarbij je uit ritme gaat slapen en dat lijfje dus niet optimaal is afgesteld en er dus meer waakmomenten komen of inslapen langer duurt. En dat je mini dan niet zo gezellig is heeft dus alles daarmee te maken: die emoties zijn niet lekker gereguleerd en dit verlangen door strak te gaan trainen (waardoor slaap nog langer duurt)…rara wat zal daar het effect van zijn?

Bronnen: