Droomritmecoach® nieuw & ‘oud’….

Upgrade naar Premium als je dit fijn vindt

Nieuw en oud, de vernieuwde opleidingen hebben voor wat rumoer gezorgd en dat snap ik. Want als je nu nog bezig bent met de opleiding en je ziet allerlei nieuwe inzichten voorbij komen, ben je dan wel up-to-date? Is het nog de moeite waard? En heb je de opleiding al afgerond, heeft je diploma dan nog wel (toegevoegde) waarde, te meer omdat er nu zoveel meer kinderslaapcoaches en bijbehorende opleidingen zijn. Het korte antwoord is ja en dat ga ik je uit de doeken doen.

Kijk, de opleiding zelf ontstond door een enorme pull uit de markt: ouders, zorgverleners en andere professionals trokken dusdanig aan mijn mouw dat ik in de pen klom om de methode te vertalen naar een opleiding. In de loop van de jaren kwamen er steeds meer puntjes op de i, enerzijds doordat de wereld ook niet stil staat en er steeds weer nieuwe inzichten en onderbouwingen komen, anderzijds omdat juist die wereld ook de ogen opende en de roep om ‘non cry’, ‘responsief’, ‘intuïtief’ en ‘holistisch’ al groter werd. Ieder opleidingsjaar is daarom ook anders. Dát zijn dingen die je erin meeneemt. Totdat de ‘extra’s’ rommelig worden, de rode lijn zoek raakt, nieuwe kennis het oude onvolledig maakt of de aansluiting met ‘nu’ sterker kan.

Want vijf jaar geleden was ‘trainen’ normaal, wilde we strakke schema’s en een duidelijk stramien. Waren de darmen ‘vies’ en vooral goed voor de ontlasting, was continue troosten ‘soft’ en samen slapen ‘gevaarlijk’. Was er zeker oog voor hechting en ‘hoe de dingen nu werken’, maar meer om de symptomen te bestrijden, de relatie ouder-kind gedegen te krijgen en was het brein er met name om slimme kinderen te maken (denk aan de ‘Baby Einstein’). We keken amper om naar de weekmakers in de fop- en flesspenen, vonden koemelk ook prima in een fles en de Danoontjes waren niet aan te slepen, samen met de smeerworst en -kaas. Een toename in keizersnedes, geplande bevallingen, het ‘veramerikaniseren’ van ons prachtige natuurlijke geboortemodel. Met alle gevolgen van dien. Gelukkig is daar verandering in gekomen. Niet in de laatste plaats door een onwijze bewustwording onder zorgverleners en ouders dat Moeder Natuur haar zaakjes toch echt wel slim heeft geregeld. Maar we geloven het pas als het gedegen onderbouwd is. En onderzoek kost veel tijd en geld.

Begin dit jaar kwam veel samen

‘Toevallige’ ontmoetingen met mooie gesprekken, een wens  om de opleiding te vernieuwen, het afronden van diverse opleidingen die ogenschijnlijk over heel wat anders gaan dan slaap en kinderen en een handvol zeer recente en gedegen onderzoeken die ieder vanuit hun niche met nieuwe inzichten kwamen. Maar hoe dan?

Kijk, als je een paar boeken over slaap leest dan heb je echt wel de essentie van het slaapsysteem in de smiezen. Dit toepassen op één specifiek persoontje die zelf niet kan praten is echter andere koek. Hetzelfde geldt bij onrust: je kunt je inlezen op bijvoorbeeld een koemelkallergie, maar als je alleen de symptomen bestrijdt komt er evengoed ander gedoe uit. Het is hoe ons gezondheidsstelsel werkt: we kijken vanuit ons eigen specialisme naar een probleem en via stapsgewijze bewezen interventies halen we de symptomen weg. De ervaring van dit pad bewandelen maakt dat het de volgende keer eerder in de kiem kan worden gesmoord, maar het voorkomt het niet. Net zoals ‘gevolgschade’ ook niet wordt voorkomen. Anders is het bij de Oosterse geneeskunde, waarbinnen de mens als 1 geheel wordt gezien en alles oorzaak-gevolg is. Symptomen worden bestreden door naar het geheel te bekijken, maar overall is het hier voorkomen van ziekten (gezondheidszorg dus) in plaats van het bestrijden van de ziekten (ziekenzorg).

Eerlijk gezegd zie ik enkele slaapopleidingen de plank misslaan

Omdat ze bijvoorbeeld old school opleiden. Een (standaard)uitleg over het slaapsysteem, enkele onrustfactoren die nog de revue passeren met een uitleg wat het is en welk product of foefje hier mogelijk kan helpen (laat de onderbouwing maar zitten) en natuurlijk de one size fits all aanpak waarmee ieder kind geholpen wordt. Hoe jij dit als coach allemaal uit de intake mag halen en hoe je tot adviezen mag komen, dat mag je zelf in de praktijk oplossen. Want hey, de aanpak is fabeltastisch dus daar kan het niet aan liggen. En alles ‘medisch’, daarvoor wil je bij iemand met een witte jas zijn, toch?

Andersom is het er tegenwoordig ook: inhakend op de toenemende wens om die sensitieve, responsieve, intuïtieve en bewuste ouder te zijn krijg je een bak informatie over je heen over de biologie van alles en wil je ouders gaan begeleiden om vooral aan deze heilige graal te gaan voldoen, waarbij ze al omvallen van moeheid maar vooral door moeten gaan met samen slapen, borstvoeding tot je kind een tiener is, zelf alle prakjes maken, mindfull te parenten en ga zo maar door. Het is goed hè, begrijp me niet verkeerd, maar een ouder die hulp zoek in een slaapcoachingstraject zinkt al weg in een moeras van verdriet. Heeft geen kindje die ‘gewoon’ niet lekker slaapt. Dit kindje dwingen tot slaap (slaaptrainen) berokkent schade, maar de andere kant van het spectrum adviseren is een beetje als verlangen dat je de marathon in twee uren loopt, terwijl je net een prothese hebt gekregen. Bovenal: hóe doe je dit allemaal dan?

Besef: van de kinderen met slaapissues, is er bij meer dan 90% geen puur slaapprobleem.

Een traject ingaan en alleen focussen op slaapassociaties, slaapgewoonten en het slaapsysteem is dus als gaatjes vullen en direct een mega zak aan snoep meegeven voor de troost. Wat is het werkelijke probleem? Hoe ontstaat deze? Hoe werk je eraan en bovenal: hoe voorkom je dit?

Zoeken naar antwoorden

Truth be told, zo zocht ik al twintig jaren naar het antwoord op deze vragen betreft onrust. Puur ten zingeving. Om echt te willen voorkomen wat mij gebeurde. De ironie? Tijdens dat eerste huiljaar van mijn dochtertje kreeg ik een auto-immuunziekte van dat heljaar (iets wat wel vaker voorkomt en je juist laat zien hoe intens dit voor ouders is). En die ziekte, althans de symptomen ervan, werd tien jaren lang prachtig ‘bestreden’ met synthetische medicatie. Dat er restklachten waren waardoor ik nooit meer mijn oude ik werd, daar moest ik mee leren leven. Totdat mijn lever er genoeg van had, tot de medicatie weinig meer deed, tot ik omviel. Het antwoord? Nog meer synthetische troep (ik kreeg steroïden om überhaupt mijn bed uit te kunnen komen). Dat ging een tijdje goed, tot ook dat niet goed meer ging. Er was geen antwoord. Nu ben ik een stier en dus een eigenwijs exemplaar die deze uitdaging als een rode lap voor mijn neusje zag. Ik weigerde op mijn veertigste te functioneren als een omaatje, weigerde om ‘zo’ moeder te zijn’. Met een koffer vol research (ondanks de vier kinderen en extreme moeheid) vond ik een arts die open stond voor holisme gecombineerd met gedegen onderzoek en vertelde ik alles wat ik wist. Het bracht mij een jaar sleutelen aan mijn hele lijf, samen met een team aan zorgvuldig geselecteerde specialisten (zowel regulier als alternatief). Ik werkte aan darmen, lever, voeding, hoofd, zenuwstelsel, trauma’s en meer. Ging de dots connecten en terug met een soort levensloop om uit te komen op het prille begin. Waarom? Omdat je naar de ‘root cause’ van alles wil om te voorkomen dat er triggers zijn, om te zien wat oorzaak en gevolg is en om te voorkomen dat er nieuwe gevolgen komen. Het bracht mij niet alleen beterschap en remissie op een ziekte die volgens de Westerse geneeskunde helemaal niet ‘beter’ kan worden gemaakt, maar een blijvend veranderd inzicht in hoe je problemen en ziekten wil benaderen. Vanuit de wortel, holistisch en preventief.

• Kijk je naar de aanpak van slaap, dan zie je dat hier vaak foefjes worden gedeeld om van het probleem af te zijn.
• Kijk je naar de aanpak van onrust, dan zie je dat hier vaak interventies worden gevolgd om de onrust de kiem in de smoren.
• Maar wat als je ook hier op zoek gaat naar de root cause(s) en zelfs preventief aan de slag kunt gaan?
• Wat als je hiermee juist ook antwoord kunt geven aan de toenemende roep om bewust en responsief met je kindje om te gaan?
• Wat als je hiermee zelfs veel kunt voorkomen?

Begin dit jaar kwam veel samen. Alles borrelde al en mijn twintig jaar durende zoektocht was nog steeds niet ten einde, ondanks al het moois wat er al uit is voortgekomen. Ik wist nog steeds niet ‘het waarom’.

• Waarom de kans op een slecht slapend of onrustig kindje groter is als je er al een hebt gehad.
• Waarom je überhaupt die eerste al kreeg.
• Waarom in mijn persoonlijke geval mijn drie meiden onrustig waren en mijn zoontje helemaal niet. Wat had ik bij hem nu echt anders gedaan dan
• Waarom valt het mij op dat dit bij zovelen net zo gaat?
• Waarom manifesteert zich dit als de ouders alles al lijken te weten en goed doen?

Tot een aantal onderzoeken mijn netvlies bereikten. Mijn hoofd ging borrelen, als een soort klein duimpje op zoek naar de broodkruimels om er weer brood van te maken. Ik stapte weg van mijn toetsenbord en nam ik plaats achter een ouderwets notitieboekje om te tekenen vanuit de niches. Sommige vakjes nog voorzien van vraagtekens, want ieder antwoord bracht me weer een nieuwe vraag. Tot ik de tekeningen op elkaar legde, de zon scheen en er een geheel kwam. Waarbij de onderliggende tekening doorscheen en zo het vraagteken verving met een antwoord. Het bracht me kortom een aantal modellen en workflows waarmee echt alle onrust, inclusief slecht slapen, naar een root cause werden gebracht. En ook dat was voor mij nog niet genoeg. Net als destijds bij mijn ziekte kwam weer die waarom vraag omhoog. Zo kreeg ik de antwoorden. Waar het echt vandaan komt, wat je eraan doet voordat het zich manifesteert en tegelijkertijd precies inspeelt op hoe Moeder Natuur het heeft bedoeld. Waarmee je ook meteen de toenemende behoefte vervuld om veel liever met je kindje om te gaan, de juiste basis te leggen en hiermee weer zoveel gedoe in de toekomst voorkomt. Dezelfde onderzoeken en modellen geven ook een antwoord op de vraag waar adhd, autisme, hooggevoeligheid, hoogbegaafdheid, dyslexie, dyscalculie, leer- en gedragsproblemen en meer van die labels die tegenwoordig zo exploderen vandaan komen. En het gaf mij na twintig jaar het antwoord waar ik naar zocht. Zodra ik het op papier had uitgewerkt, een gevoel van afsluiting, van zingeving. Niet alleen betreft het huilen van toen, ook betreft alles wat ik bij mijn kinderen of mijzelf tegenkwam in de jaren erna. Dat ben ik gaan staven, om te zien dat ook dit niet uniek is:

• Waarom is het zo dat kindjes die reflux hebben gehad later vaker iets breken Zelfs bij het struikelen over een kiezelsteentje?
• Wat maakt dat veel kindjes die koemelkallergie hebben gehad hooikoorts ontwikkelen?
• Hoe komt het dat de ex-refluxbaby meestal wat minder lang wordt?
• Is het toevallig dat diezelfde ex-onrustige baby later een gevoelig kindje wordt, kampt met dyslexie / dyscalculie?
• Wat maakt dat juist de ouders van onrustige baby’s later zo’n innige connectie met hun kind hebben? Woorden soms compleet overbodig?
• Hoe komt het dat meer en meer kinderen onrustig zijn, is dat echt onze snelle maatschappij of het feit dat onze voeding achteruit holt of speelt er meer?
• Waarom poept een baby groen als hij allergisch is?
• En wat maakt dat probiotica wel werkt, maar je hebt eigenlijk steeds moet blijven geven tot een kindje wat groter is?
• Waarom zie je de herhaling in bepaalde families en hebben andere families nergens last van? Hoe komt het überhaupt dat dit vroeger veel minder het geval was? Is dat echt puur omdat je vroeger de vuile was niet buiten hing?
• Waarom wil de baby zijn ouders als levende matras, steeds de borst hebben als troost, slapen in je nabijheid en niet in zijn bedje? Is dat echt alleen de gewenning?
• Waarom wil je als moeder dan, zeker die eerste maanden, juist veel bij je kindje zijn, troosten, niets afdwingen? Staat het zweet je op je lijf bij het huilen? Wil je ‘alles goed doen’? Ligt dat bij de ouders en hun perfectie of is er meer aan de hand? En als het het laatste is, waarom dan? Want als slapen zo natuurlijk is en je dit niet kunt leren, waarom slaapt het ene kindje wel en de andere niet?

Dat en precies dat komt nu boven tafel. En dat en precies dat is verweven in de nieuwe opleidingen. Waarbij ze ook nog zo zijn opgebouwd dat je per onderwerp hetzij je kennis hetzij je kunde kunt bijspijkeren. Met uitzondering van de opleiding onrust, waarin ze beiden zijn verweven simpelweg omdat je hier wilt weten én doen.

De opleiding pré 2024

Kijk, bij de oude opleiding was er een enorme pull die mij noopte mijn methodiek te gaan vertalen naar een opleiding waarmee je zelf ouders kunt begeleiden met het slapen van hun kindje, onrust als onderdeel omdat dit een van de grootste slaapverstoorders is. Hoewel we aftrapten met de afzonderlijke onderwerpen (slaap, onrust) werd je in de hele opleiding gefuikt naar de kunde: het analyseren en vervolgens adviseren en uitwerken. De methode dus compleet geïntegreerd in alles wat je tot je krijgt, om vervolgens met de methode zelf aan de slag te gaan. Natuurlijk giet je hier je eigen sausje over, dat is de bedoeling ook. Tegelijkertijd is juist het ‘brainy’ gedeelte een ‘tough cookie’, blijkt uit de vele jaren begeleiden en klaarstomen. Persoonlijk blijven, scherp analyseren, goed uitleggen en begeleiden, niet vervallen in standaardadviezen of hele boekwerken, de relatie zien tussen de onrustfactoren en alle slaapissues, afzonderlijk en tezamen.

Maakt dit de opleiding dan ‘oud’?

Zeker niet. Want de aanvliegroute in factoren en de kennis over slaap en onrust zie je evengoed in de nieuwe opleidingen terug. Met een factor erbij eerlijk gezegd. Want met de nieuwe inzichten is ook de methodiek voorzien van extra puntjes op de i. Het maakt kortom dat ‘oud’ zeker de basis is geweest voor ‘nieuw’, maar nieuw dus juist nieuwe inzichten heeft en heel anders wordt aangevlogen. Mijn doel immers: voorkomen wat mij is overkomen. En met de toename in slaapcoaches, desinformatie, kennis platslaan tot de vijf tips, wordt het steeds lastiger om te laten zien hoe gedegen, actueel en goed wij als Droomritmecoaches werken, zonder dat dit meteen een soort van ‘wij van wc eend’ wordt of een sneer naar ‘concurrentie’.

Ik zeg niet dat andere benaderingen verkeerd zijn, noch dat onze geneeskunde niet klopt. Breek je je been, ben je maar wat blij met onze chirurgische kunsten. Heb je een (auto-immuun)ziekte, dan ben je dankbaar dat er farmacie is.  Heeft een kindje een slaapprobleem, werken de interventies echt wel. Waar het om gaat is dat je wilt voorkomen dat het ontstaat en dat er nieuwe problemen ontstaan. Waar het om gaat is dat je het juist die eerste drie jaren goed kunt doen, anders verval je in ‘repareren’ en dat brengt je net als bij een vaas die je weer aan elkaar lijmt toch wat zwakke puntjes waar water uit kan sijpelen. Dát staat nu buiten kijf, zoveel zelfs dat onze overheid subsidiepotjes heeft en campagnes betaalt om ouders en zorg hier bewust van te maken. (Geen wonder want hoewel dit nobel klinkt is het simpelweg een berekening: wat kost dit nu versus wat kost repareren of uitvallen de maatschappij in de 97 jaren na die eerste 1000 dagen). De ogen zijn geopend.

Die eerste 1000 dagen zijn echter meer dan zorgen voor goede opvang, het ondersteunen van ouders, het stimuleren van borstvoeding en gezonde prakjes. En ook hier: hoe dan?

De nieuwe opleidingen

De nieuwe opleidingen zijn daarom doordrenkt met dit alles en opgezet per onderwerp, zonder de methodiek erin te betrekken. Want als je doel is om de wereld mooier te maken, sluit je niemand uit. Zo kan iedereen zichzelf bijspijkeren en ouders echt helpen. Ook als je getraind bent met 10 minuten huilen, standaard interventies, het voorschrijven van pillen. Ook als je specialisme heel wat anders is maar juist de radeloze ouder bij jou antwoorden zoekt en je in alles voelt dat je hier meer wilt betekenen. Zoals de osteopaat die prachtig kan behandelen en het huilen doet verminderen, die met extra kennis en kunde dezelfde ouders kan helpen met alles wat na deze interventies plaatsvindt. Zoals de kraamspecialist die aan het kraambed al de juiste adviezen kan geven en de basis kan leggen. Zoals de verloskundige die bij de nacontrole ziet dat de kringen onder ogen tot de tenen reiken en meer wilt zeggen dan ‘het gaat vanzelf’, ‘moeder zijn is zwaar’ en ‘ontzwangeren kost tijd’. De verpleegkundige die andere antwoorden wil geven dan het standaard huilprotocol, de arts die niet alleen wil doorverwijzen en zich afvraagt waarom je gedurende de studie geneeskunde misschien 1 hoofdstuk over slaap bent tegengekomen. Zoals de pedagogische coaches en medewerkers die op de opvang echt verschil willen maken, passie hebben voor het jonge kind en ouders wil ondersteunen. Zoals de ouder die zijn/haar ervaring wil omzetten in zinvolheid.

De nieuwe opleidingen hebben geen toevallige indeling, net als de nieuwe factoren van de methodiek. Dit is holisme pur sang. Wil je het hele lijf begrijpen, mag je het hele lijf zien. Dat is fysiek, energetisch, spiritueel, mentaal, emotioneel. De oude indeling was gespitst op de Westerse geneeskunde, kijkende naar fysiek en soft en met een extra verdieping op slaaptechnisch. Niets mis mee. Nu vroegen we daar mentaal aan toe via breinontwikkeling en Infant Mental Health, gaan we veel meer in op emotioneel dan alleen de hechting zelf of het troosten (maar ook op emotionele ontwikkeling, de ontwikkeling van het zenuwstelsel, het hechten via symbiose e.a.).. Bovenal gaat het niet om ieder hokje afzonderlijk, juist om een holistisch geheel.

De inhoud

Dus ja, bij blok slaap ga je veel slaaptechniek en slaapsysteem herkennen. Maar vind je een andere uitleg, niet toegespitst op het doen van consulten maar op hoe de slaapwetenschap in elkaar steekt. Zie je bijvoorbeeld waarom die sleepwindows er zijn, in beeld, en waarom die ritmes werken (zonder dat het een strak schema is, ze vertalen namelijk het biologische proces in ontwikkeling).

Ga je bij blok onrust zeker die onruststokers tegenkomen die je herkent als de fysieke factor. Maar treft je hier die nieuwe modellen waarmee je veel makkelijker analyseert en tot de kern komt en dit kunt overbrengen aan ouders en preventief kunt werken ook. Zie je niets meer over het hoofd omdat de linkjes tussen die onrustfactoren nu geen rijtjes zijn om uit je hoofd te leren (‘koemelkallergie en reflux gaan hand in hand’) maar zoef je naar het werkmodel met je eerste rode vlag en krijg je vanzelf alles in beeld, waarmee je ook naar ‘toekomst’ kijkt (onrust voorkomt of alles wat eruit voortkomt) alsmede verleden (sowieso preventie). Merk je bijvoorbeeld bij alles reflux dat je meer wilt doen dan zuur voorkomen en doorverwijzen, maar zie je ook wat medicatie doet, waarom en hoe en hoe je dit kunt begeleiden, ook als het kindje al lang en breed van de pillen af is. Allemaal super recent en super gedegen, maar onze gezondheidszorg loopt achter hierin, is gestoeld op het mannenlijf en laten wij nu juist te maken hebben met vakgebieden die pas recent echt de aandacht krijgen. Dus logisch dat er nieuwe dingen worden ontdekt! Van de darmen tot het brein, van slaap tot onrust.

Het blok emotioneel-mentaal-voeding (EMV) zal je dezelfde dingen over voeding vertellen als je in de opleiding bent tegengekomen, waarbij je ook het een en ander betreft ‘soft’ herkent. Maar alles mentaal en emotioneel is nieuw en ook hier geldt: de bundeling in alles is echt uniek. Het is geen deel onderwerp a en b, doe wat oefening en succes ermee. Het is 1+1=3 en echt niemand doet dit. In de oude opleiding word je hier al op getraind, maar je mist dus wat puntjes op de i als je echt met bewust ouderschap, de eerste 1000 dagen, hechtingspatronen, copingsmechanismen, gelukkige ouders en kinderen, onrust e.a. aan de slag wilt gaan.

Tot slot is het werken aan slaap, het analyseren en doen van cases, in de nieuwe opzet opgesplitst: werken aan slaap conform kennis en alle aanvliegroutes of DRM om dit veel makkelijker, fijner en efficiënter te doen met de (vernieuwde) werkwijze van Droomritme.

Om kinderslaapcoach en onrustdeskundige te zijn, brengt de opleiding oude stijl je nog steeds wat je nodig hebt. Wil je echter helemaal mee in preventie en bewust ouderschap, dan kun je hier een add on op doen in de vorm van je eigen ervaring, een externe cursus of een update vanuit Droomritme.

De spagaat

Ik snap namelijk heel goed dat het best irritant is als je ergens in investeert (vooral je tijd en moeite en passie) en dan ontdekt dat je nog meer te doen hebt. Hoe je het bos soms niet meer ziet door al die bomen en hoe zoveel meningen, opleidingen, trends en meer je best in de war kunnen brengen. Dat het ook irritant is dat als je de opleiding nog volgt of net hebt afgerond, deze als ‘oud’ wordt bestempeld (dat doen we alleen naar jullie toe hoor, niet op de website of in uitingen). En dat je misschien met wat je al bent tegengekomen in wat is gedeeld, misschien wel liever deze nieuwe aanpak meekrijgt. Tegelijkertijd heb je al geïnvesteerd.

Aan de andere kant is daar het merk, de reputatie, de bekendheid, waarmee ouders en zorg in een klap zien dat je niet een LOI’tje slaap hebt gedaan maar echt wel weet waar je over praat. Dat kwaliteitsverschil is belangrijk! Want ook ouders shoppen rond, komen van koude kermissen thuis. Ook de sector schreeuwt om reguleren en om kwaliteitsnormen, juist om die snelle paddenstoelen die uit de grond schieten te onderscheiden van de eik die daar al honderd jaar staat en niet giftig is.  Nogmaals: het is geen sneer naar andere opleidingen, want soms is kennis genoeg en kun je zelf van 1 en 1 2 maken. Soms is een aanpak heel doeltreffend, maar niet voor iedereen. Zoals Droomritme ook niet voor iedereen is. Het gaat om duidelijkheid, want ook hiermee help je ouders. Dus een grote puzzel is ook geweest: hoe zien ouders straks het verschil tussen droomritmecoach voor 2024 en na 2024, ofwel ‘oud’ versus ‘nieuw’. Moet je dan het predikaat van ‘oud’ halen? Moet je met een nieuw certificaat komen? Het zou kloppen als oud achterhaald was. Maar zoals je nu weet, is dat niet zo.

Wat we gaan doen is de hercertificatie weer hervatten, dit hebben we circa twee jaar geleden tijdelijk gepauzeerd, zodat je nascholing krijgt, een klankbord, contactmomenten (ook met elkaar) en voordelen. Tegen betaling, want dit kost simpelweg tijd en geld. Ook om alles te bewaken en je titel beschermd te houden (wat ‘kinderslaapcoach’ dus niet is). Om je kennishonger te blijven voeden, want de opleidingsblokken gaan verder door totdat je echt holistisch kinderslaapcoach bent. Hierover volgt binnenkort meer (en geen zorgen, hercertificeren deden we altijd al ruim na het afronden van je opleiding, omdat je met de opleiding van dat moment natuurlijk niet direct nascholing nodig hebt hè. Ook zijn dit geen torenhoge bedragen en krijg je er echt wat voor terug).

Ben je geprikkeld en wil je stiekem je zelf opschalen naar holisme en preventie,

naar echt responsief werken en ouders ondersteunen conform hoe Moeder Natuur het heeft bedoeld? Maar heb je -uiteraard- geen zin om de investering opnieuw te doen? Weet dat ik deze puzzel al voor je heb gemaakt. Vanuit oude stijl kun je upgraden naar nieuwe stijl. Met niet alleen alle voordelen van nieuwe inzichten, nieuwe modellen en echt kunnen werken met responsief ouderschap. Ook onderscheid je je, vaar je mee op alles wat nog gaat komen om dit in de markt te zetten, doe je je werk met nog meer voldoening en zul je echt kwartjes horen vallen. Daarbij zit je voorlopig stevig, want je bent al helemaal bijgespijkerd en kunt dan dus ook alles nieuw gaan gebruiken (logo, termen, materialen, workflows, rechten en meer) en hercertificeren doe je daarmee ook veel later: je gaat van ‘oud’ naar nieuw immers dus dit hoort er al bij.

Welke puzzel?

Zoals je hebt kunnen lezen zijn bepaalde onderdelen anders en zijn er nieuwe inzichten en modellen waarmee je beter en makkelijker werkt (en nog mooiere dingen kunt doen). Het maakt dat je weliswaar de blokken ‘gewoon’ zou kunnen volgen (sommigen van jullie hebben hier al voor gekozen en dat is natuurlijk helemaal het summum). Maar als je echt puur het nieuwe wilt meekrijgen, als een add on op de opleiding die je nog volgt of recent hebt afgerond (vanaf groep 2022), dan is dit misschien wat voor je. Een pakket wat ik heb samengesteld juist omdat de vragen binnenkwamen, juist omdat sommigen van jullie aangaven interesse te hebben in onderwerp X zonder Y en Z te wensen. Juist omdat ik in de Droomritmecoach geloof en wil dat er geen onderscheid is tussen ‘oud’ en ‘nieuw’.

En ik houd het graag eerlijk, dus neem je even mee in een berekening.

• De opleiding Droomritmecoach vroeg soms een investering van €3.500 (voor 2023) en soms een investering van €5000 (na 2023, Vip-pakket met alle begeleiding en alles überhaupt). Of je zat hier ergens tussenin. Houd daarbij even in je achterhoofd dat we een enorme inflatie hebben gehad. Alleen al voor je broodje betaalde je eind 2022 20% meer dan begin 2022, kwam daar in 2023 nog eens 9% bij en dit jaar betaal je dus makkelijk minstens €3 voor een brood van de bakker. Waarschijnlijk wel meer. Dat terwijl de tarweprijs wel daalde.
• Ok, zou je nu voor de (nieuwe) opleiding Droomritmecoach kiezen, dan vraagt dat een investering van €4.250. Feitelijk niveau van 2023, terwijl de opleiding nu zoveel omvangrijker is en die inflatie er nog steeds is. Hoe? In het kort door een compleet nieuwe manier van opleiden, hybride, van samenstellen van de lessen tot de uitvoering ervan. En omdat het doel nog steeds is: de wereld mooier maken.

Maar jij hebt geen hele opleiding nodig

Daarom hebben we losse opleidingsblokken. Zou je gaan kijken, dan zie je dat je dan vooral blok onrust wenst en het stuk ‘emotioneel’ en ‘mentaal’. Maar als kijker weet je weer niet dat in deze onderdelen ook alles zit over het zenuwstelsel, de breinontwikkeling, de brein-darmas, de werkmodellen, de preventie en zo verder. Je leert dus echt alles en kunt hiermee echt alles doen en inspelen op de toegenomen wens van ouders om responsief en zonder huilen die eerste 1000 dagen ronduit geweldig te doen. Over verschil maken gesproken: dit werkt namelijk de rest van het leventje door.

Zou je die twee blokken afzonderlijk in je mandje leggen, zie je respectievelijk €1.250 en €950 staan. Enfin, €2.200 dus. Dat is een beste duit en je hebt dan niet de nieuwe inzichten vanuit slaap (blok 1) noch enig master waarmee je je specialiseert. Tegelijkertijd betaal je een deel dubbel, want alles voeding was immers deels hetzelfde en een klein stuk fysieke factor vind je evengoed in blok 2 terug.

Dus wat dacht je ervan om alle nieuwe dingen mee te krijgen uit het blok onrust, hier ook mee te mogen werken en jezelf echt te onderscheiden, zo ook uit blok 3 betreft emotioneel en mentaal en hier én fors minder voor te betalen (zodat je en voordeel hebt van je eerdere investering en ook niet dubbel betaalt) en niet opnieuw examen hoeft te doen.  Ik heb het over:

Geen zin in zo’n bedrag?

Kijk, ik kan er echt niet minder van maken. Wat je hopelijk wel snapt gezien je zelf hebt ervaren hoe compleet alles is (en het feit dat dit geen online training is maar een echte opleiding, van een opleidingsinstelling met een team en al het papierwerk en bescherming erbij) en met die inflatiecijfers in gedachten. Die €1.500 is al een steal als je de berekening ziet. Doe ik ook alleen omdat jij al coach (i.o.) bent en ik echt snap dat er na investeren ook echt wel omzet mag komen. Maar ik weet ook hoe goed alles nieuw is, waarbij deelnemers me ook berichten dat ze met alleen blok 2 al zo’n toestroom aan ouders krijgen dat ze al met wachtlijsten werken voordat de inkt bij de KvK droog is. Dus als de prijs het ding is, lager wordt het niet.

Je bent een topper. Alleen al omdat je dit leest en dat betekent dat je passie hebt. Immers, dit was geen kort tekstje en je bent er nog. En het verrast me niet, want de selectieprocedures die er waren hebben echt wel de kersjes van de slagroomtaarten geplukt: je ervaring, je passie maken je uniek. Dus ik hoop hoe dan ook dat je met veel plezier en passie het vak blijft beoefenen of de opleiding afrondt, weet dat je hiermee nog steeds en zeker een gedegen achtergrond hebt. En dat alles nieuw weer een kersje is op dat kersje, van goud naar platinum zeg maar. Niets hoeft en niets is minder of meer. Als je ergens dat vonkje voelt ontvlammen, die oude nieuwsgierigheid voelt stromen door je aderen, je hart sneller klopte of die ogen maar bleven scannen op zoek naar nieuwe input, als je weet wat ik bedoel met zinvolheid, met holisme en een verschil willen maken, omdat je dit ook bij jezelf herkent, dan zie ik je graag terug in de nieuwe stijl. En is het niet nu, dan is nu niet het moment. Ook dan ben je nog steeds leuk, Droomritmecoach en een topper.