Newborn

Responsief zijn, liefdevol verzorgen: het lijken 'trends'. Reacties op social media variëren van 'oh ik wil meer weten, dit is precies mijn gevoel' tot 'mijn moeder legde mij vroeger ook gewoon apart en er is niets mis met mij hoor.' Maar dit is zoveel groter dan goed of fout, hip of passé of 'wat voor mij werkt, geldt voor iedereen'. Niet voor niets dat er ook al jaren lang veel onderzoek naar wordt gedaan en de uitkomsten zijn soms ronduit mindblowing. Waarom? Het is zo onwijs ingenieus hoe moeder natuur haar ding doet! Lees mee...

Wat doet een huilbaby met je? Onwijs veel kan ik je vertellen en dat is helaas uit persoonlijke ervaring(en). Van stress, zorgen, moedeloosheid tot chronisch ziek worden. Daar kan het hummeltje niets aan doen, noch de ouders. Maar wat wél kan is betere zorg/begeleiding. Want een huilbaby huilt dag in dag uit, week in week uit en maandenlang, maar het hoeft geen jaren te duren. Toch is dat vaak wel het geval.

Als je bewust wilt moederen of vaderen, dus responsief of bewust ouderschap als doel hebt, dan heb je meer te doen dan alleen responsief en met aandacht aanwezig te zijn. Bewust bezig zijn met het grootbrengen van je ukje is 'in', maar gaat zoveel verder dan niet laten huilen, borstvoeding of co-sleeping. Sterker nog: de echte bewuste ouder begint al voor conceptie en durft zichzelf in de spiegel aan te kijken om niet alleen een fijne jeugd te borgen voor de ukkepuk, maar juist zelf een betere versie te worden van wie je al bent. Want wie jij bent is hoe je ouders je hebben gemaakt en wat jij (on)bewust doorgeeft.

Is je kleinte vaak redelijk rap weer wakker? Begint de onrust zodra je hem in bed wilt leggen? Zijn de nachten best wel vaak en veel onderbroken? Dan is het slim te kijken naar de slaapassociaties.

Doorkomende tandjes: ze zorgen er soms voor dat je kindje even niet lekker kan slapen. Met de nadruk op ‘even’ want dit mag geen weken duren.

Slaapregressie: als je de term eenmaal kent, snap je wat er aan de hand is. In veel gevallen althans. Want het is té spot on vaak. Ineens een slechte slaper en je kleintje is vier, acht of twaalf maanden oud? Yep, slaapregressie. Ik schreef al eens eerder over, mocht je daar nu meer over willen weten. Maar nu de verrassing: het stopt niet bij 12 maanden. Op 18 maanden vind je zelfs een pittige en ook op 24 maanden is je kleintje weer aan de beurt. Dat klinkt wellicht een beetje negatief. Dat komt omdat slechter slapen nu niet echt vrolijke ouders en ukjes geeft. Maar het heeft zeker ook een positieve kant! Niet alleen is je ukkepuk voortvarend aan het groeien, hij wordt ook groter, kan weer meer. En dat betekent ook: beter slapen. Straks dan.

Je brengt je uk op gezette tijden naar bed. Hij slaapt op zich goed. Toch kan je kleintje nog te weinig slaap krijgen. Zeker in deze drukke tijden. Het is voor vele ouders immers niet haalbaar om iedere dag om 17.00 uur het stamppotje op tafel te hebben staan en de ukjes om 1900 uur in bed te hebben liggen. Hetzij door werk, hetzij door de drukte van de dag, de clubjes aan het einde van de middag of wat dan ook. Ook als je dit allemaal niet hebt, je uk ‘op tijd’ naar bed gaat en je een mooie regelmaat hebt, dan nog is het soms niet genoeg.